De titel en eerste zin van het bij velen bekende kinderliedje. Ik vind de herfst een mooi jaargetijde.
De geur verandert. De rustige, windstille dagen met nog een warme, heerlijke najaarszon. Vanuit het niets staan er paddenstoelen in het gras. De natuur in optima forma.
Als kind kon ik niet wachten tot de herfst kwam. In de tuin van de burgemeester stond een beukenboom en bij de buurman, de dierenarts, een kastanjeboom. We hadden stilzwijgend toestemming om beukennootjes en kastanjes te zoeken. Na schooltijd ging ik eerst thuis thee drinken, maar eigenlijk wilde ik het liefst meteen door om mijn tas te vullen, voordat andere kinderen de kans kregen om hun slag te slaan. Zo erg was het. Ik kreeg er werkelijk niet genoeg van. Toen mijn zoon oud genoeg was, kon ik in de herkansing. Neem van mij aan: ik was fanatieker dan hij aan het zoeken. Van die verzameldrang is gelukkig niets overgebleven. Ik neem alleen een mooie tak of vogelveertjes mee uit de natuur.
In de garage maakten we van schragen en een oude deur een herfsttafel. Voor de paddenstoelen, mos, takken en mooie bladeren gingen we naar het bos. Mijn moeder zei altijd dat er kabouters in de paddenstoelen woonden, dus we moesten kijken of er klompjes voor de deur stonden. Zo niet, dan mochten we een paar meenemen. Daar zat echt een rem op. Toen was het wel een item, maar niet met betrekking tot de verarming van de natuur. Tegenwoordig mag je ze niet meer meenemen. En het doet mij iedere keer zeer als ik zie dat een paddenstoel vernield is.
THEATERVOORSTELLING
Tussen 2017 en 2020 leerde ik bij Theater Veder een methode om wederkerig contact te maken met onder andere mensen met dementie. In de gevorderde fase kunnen ze nog het beste bij hun jeugdherinneringen komen. Met mijn ‘vedermaatje’ Wietske maakten we huiskamer voorstellingen op basis van eigen herinneringen.
Afwisselend met poëzie en zang beleefden we op vederlichte wijze avonturen uit onze jeugd. Wat hebben we een plezier gehad met de bewoners van de zorginstelling. Zij kwamen ook op verhaal en wij leerden van hun eerlijkheid en wijsheid.
SPINNEN
De herfst is een prachtig thema, gedroogde bladeren laten zien en voelen, stoofpeertjes laten proeven en ruiken, vertellen over de schatten van de herfst. En helaas ook een minder puntje: spinnen! Een kruisspin is prima als die in zijn web hangt, maar o jee, de huisspin. In augustus kijk ik ’s avonds al in het rond of er niet eentje mijn kant op komt rennen. Reken maar op bijval van de toehoorders, ik ben niet de enige die daar last van heeft. Ieder jaar zijn er wel minder spinnen, voor mij fijn, maar het klopt niet natuurlijk.
DE HERFST VAN JE LEVEN
Deze uitdrukking had op mij altijd een soort van negatieve lading. Met name als ik afscheidskaarten zie met vallende bladeren. Daar word ik niet vrolijk van. Gelukkig wel van de verjaardagskaarten die ik kreeg voor mijn 64e levensjaar. Ik ontving twee dezelfde vrolijke kaarten uit de serie Forever young. Ken je ze? Eentje met de tekst: “Sa lang as je mar lekker gek dwaan bliuwe, bliuwe je jong!” Dank je wel zus, ik kan er weer tegen om een jaar ouder te zijn. En deze dan: ‘Stay magic’. Heerlijk toch. ‘En bliuw it bern yn dysels’. I love it.
Leeftijd is slechts een getal, maar ik ben nieuwsgierig of ik in die categorie val. Ja, dus: tussen de 59 en 83 jaar ben je in de herfst van je leven. Op de site https://www.inspirerendleven.nl/ staat: De herfst is een tijd van loslaten. De oude vorm heeft zijn tijd gehad. Het blad valt. De boom wordt kaal. Het leven trekt zich terug in de wortels.
Zo, dat is mooi omschreven. Er is veel te lezen over deze veranderende tijd in je levenscyclus. Nog eentje die ik wil delen: ‘We beginnen met het inventariseren van alle dingen die we in de loop der jaren hebben verzameld en deze terugbrengen tot wat er echt toe doet.’
Onlangs moest ik afscheid nemen van een dierbare kennis die in de herfst van haar leven nog een heel actief leven had. Schilderen en muziek maken dreven deze creatieve, kleurrijke vrouw. De kracht en moed waarmee ze haar plotselinge einde aanvaardde zal ik niet snel vergeten. Ik mocht een aantal kaarten uitzoeken uit haar eigengemaakte collectie. De mooiste bloemen- kaarten kwamen voorbij en er zat één kaart tussen met een paddenstoel, rood met witte stippen. Deze kaart zal in mijn bezit blijven en wil ik graag met jullie delen. Met de gedachte: Leef! En weet dat je nog zoveel kunt betekenen voor een ander in de herfst van je leven.
BEWEGEN
Van alle leuke, positieve verjaardag wensen kan ik heerlijk nagenieten. En voel ik me weer een stuk jonger. Mijn gedachten gaan terug naar mijn jeugd toen ik behoorlijk lenig was. Ik ging even toetsen wat daarvan over is. Dan blijkt dat je hoofd en je lijf twee totaal verschillende dingen zijn. Behoorlijk hulpeloze bewegingen kwamen voort uit mijn poging om met een sprongetje één voor één mijn benen van voor naar achter te zwaaien. Ik kwam niet eens van de grond en de coördinatie was ook ver te zoeken. Ik schrok ervan, het is wel duidelijk dat ik daar zonder oefeningen niet meer mee wegkom.
Voor mijn verjaardag kreeg ik van mijn lief een geluidsbox die kan worden gekoppeld aan de telefoon. Ik neem me voor om op storm- achtige, herfstige regendagen me op muziek lekker uit te leven. Ik zie het al voor me, haha. En wellicht ga ik echt nog eens meedoen met Nederland in Beweging! En een fikse wandeling tegen de elementen van de natuur. Laat maar komen die najaarsstorm. ■
Herfst wat heb je te koop?
Duizend kilo blaren op een hoop
Zakken vol met wind
Ja, mijn kind
‘k Weet niet of jij dat aardig vindt
Herfst wat heb je te koop?
Paddestoelen, honderd op een hoop
‘k Zet ze voor je neer
Heus meneer
Dat doe ik alle jaren weer
Herfst wat heb je te koop?
Dikke zwarte wolken op een hoop
Alles in de stad
Gooi ik nat
Koop je van mij zo’n regenbad