Al een aantal jaren heeft mijn vrouw een oude elektrische fiets. Als we op vrijdag samen naar de markt in Leeuwarden gingen, dan fietste ze honderd meter voor me uit omdat ze sneller was. Net of we ruzie hadden of niet als stel bij elkaar hoorden. In het begin zei ik er wat van, maar ze kwam altijd met het argument dat het niet anders kon. Een gewone fiets en een E-bike, dat zijn twee verschillende dingen. Ik moest er ook maar eentje aanschaffen.
Om ons huwelijk te redden ben ik uiteindelijk maar gezwicht en heb me verdiept in een goede veilige elektrische fiets. Samen met de fiets erop uit, in hetzelfde tempo, dat zou een positieve impuls aan onze relatie geven. Ik raadpleegde de Consumentenbond en de ANWB, vroeg vrienden om advies en zocht naar onafhankelijke tests op het internet. Maar daar werd ik niet vrolijk van.
Bij mezelf te rade gaan
De hamvraag was: wat wilde ik nu zelf? Ik wilde een fiets waarop ik ook gewoon kon fietsen, zodat ik mijn dagelijkse portie beweging kreeg. Rust roest en daar moet je nooit aan toegeven. Mijn nieuwe fiets moest zowel veilig als sportief zijn. Plezierig zitten en makkelijk op- en afstappen was een voorwaarde, ook in de toekomst. Eerder was ik van mijn herenfiets gevallen omdat ik mijn been niet goed meer over de stang kon gooien.
De motor
Motor in het voorwiel of achterwiel? Of eentje tussen de trappers? Dat was de eerste keuze die ik moest maken. Mijn vrouw was al een keer de bocht uitgevlogen doordat ze na een feestje, met drie witte wijn op, overmoedig was geworden. Ze had een motor in het voorwiel en dat bleek niet zo stabiel. Dus het werd een middenmotor. Maar welke motor? De Consumentengids van mei 2019 gaf goede informatie. De motoren van Bosch, Brose, Panasonic, Bafang en ION scoorden prima en hoger dan een zeven. Keuze zat dus. Wel even letten op de sterkte van de motor. Hier in Friesland is alles vlak en speelt sterkte veel minder. Maar neem je de fiets straks mee naar de heuvels en bergen van Zuid-Limburg of Zwitserland, ga dan voor het zekere en kies een zwaardere motor.
Het frame
Dan het frame. Herenfiets met stang, lage instap damesfiets of een genderneutrale mengvorm: dat waren de opties. En omdat regeren vooruit zien is en toekomstige lichamelijke kwalen mij later niet mochten beperken, viel de fiets met een stang af. Het werd uiteindelijk de genderversie.
De versnelling en de remmen
Mijn gewone fiets heeft zeven-entwintig versnellingen. Wel stoer, maar achteraf bekeken veel te veel. Dus minder versnellingen is prima. Ook de keuze tussen een versnelling ingebouwd in het achterwiel, vaak voorzien van een gesloten kettingkast, of een derailleur met meestal een open kettingkast, is van belang. Heb je vaak broeken met wijde pijpen aan, dan is een gesloten kettingkast veiliger. Het onderdeel remmen was niet zo spannend. Welk systeem je ook kiest, ze moeten gewoon goed remmen en dat doen ze bijna allemaal.
Wie betaalt, die bepaalt
Ik wist na mijn onderzoek precies welke fiets ik wilde hebben, dus kat in het bakkie dacht ik. We gaan gewoon naar de fietsenwinkel en van tevoren mail ik even welke fiets ik wil hebben. Maar dat viel tegen. Want door de 1,5 meter maatschappij kochten veel mensen ineens een E-bike en was het assortiment beperkt. De fiets die ik wilde hebben was er niet en de levertijd was lang. De verkoper speelde daar handig op in en uiteindelijk stond ik voor een totaal andere fiets, die maar liefst zevenhonderd euro duurder was. Op zulke momenten hoor ik altijd mijn vaders woorden “wie betaalt, die bepaalt.” Gelukkig lukte het bij een andere winkel wel. Daar stond een paar dagen later mijn nieuwe fiets al op me te wachten. Deze zomer fietsen mijn vrouw en ik weer gezellig naast elkaar!
