Ik mut even naar de NS infobalie foar wat reisinfòrmasy. Ut is er druk. Normaal wurd ik glyk holpen. Nou even wachte. D’r binne twee loketten: links foar de NS, rechts foar Arriva. Nou staat er un dikke rij tot even búten de infohal. Helemaal achteraan de rij staat un donker wyfke, un Somalies typke, dat seer seker bij ut Arrivaloket weze mut. Ik loop hur foarbij en slút an bij de NS-rij achter un grys frouwtsje. Dy frouw seit direkt teugen mij al wizend op ‘e donkere dame: “Zij is voor u hoor, niet voordringen.” Ik antwoord: “Waar bemoeit u zich eigenlijk mee, die dame moet bij Arriva zijn”, maar ik denk: “Must dyn harses houwe gladioal.”
Op precies utselfde moment wurdt de donkere dame holpen deur de Arrivamedewerkster.
Un onfersorgd útsiënde frouw – ik bemerk un groate, fieze flek achter op hur panterlegging – staat senuwachtech un sjekje te draaien alfast foar búten, klaagt: “Skiët even op met dy rij, myn trein fertrekt su.” Ik wacht geduldech totdat ik an ‘e beurt bin. De baliemedewerkster nimt hur tyd. Selfs at sij hur informasy geven hèt aan un toerist onderhoudt se nog un gessellech praatsje met disse man. Hij (in ut engels) hèt ut over hearleke Velvety Pinot Noir, sij haakt aan met: “I like old cheese with the wine.” Soa nou en dan fult sij ut engels aan met wat Liwwadder woardsjes: “The best is to take the most early train… weest niet”. Dat fien ik leuk.
Ik sta nog altyd in ‘e rij en mut toegeve, da’k hier nog noait su lang op myn beurt hew wachte mut’n, maar ik fien ut oek niet erg. Ik geniet faak tidens ut wachten fan alles om my heen befobbeld nou fan de baliemedewerksters naast elkaar in één ‘oil on canvas’ skilderij, skilderd deur de Fráánse impressionistiese skilder Pierre-Auguste Renoir, met un dikke barokke lyst. Dêr staan ik nou naar te kiken tidens ut wachten en hew ik ‘r plezier fan. Dy fan de NS praat aan één stuk deur, dy fan Arriva hèt un kertierke niemand holpen. Nadat ik myn informasy kregen hew fan de NS medewerkster loop ik ut stasjonsgebouw an ‘e foarkant út, maar niet sonder da’k eerst de uilen in de stasjonshal goeiedag seid hew. ■
