Meestal zie ik op tegen de donkere dagen van december, de feestdagen, de tradities en de keuzestress. Al die drukte en last minute acties; het mag aan mij voorbijgaan. Maar dit jaar heb ik me voorgenomen om er lekker positief in te staan. Ik ben op alles voorbereid. We leven in een gekke tijd en de enige manier om zelf niet gek te worden, is om er met humor en een knipoog naar te kijken.
Begin oktober scheen de zon nog volop. Het was zomers warm toen ik over de Nieuwestad slenterde en de Peppernuts pop-up storexcontwaarde. Het decembergevoel begon al lekker vroeg! Even binnenkijken. Wow, 76 soorten pepernoten en aanverwante artikelen. “Niet doen”, zei een stem in mij. “Je bent net je vakantiekilo’s kwijt door het senioren leefstijlprogramma van de zorgverzekeraar”. “Maar salted caramel en crème brûlée, dat kan ik echt niet weerstaan”, stribbelde een andere stem tegen. Vroeger kon je alleen gewone pepernoten en kruidnootjes in de supermarkt of bij de bakker kopen. Maar nu, wat een keuze! Er zijn zelfs glutenvrije pepernoten verkrijgbaar. Hoeveel zakjes denk je dat ik uiteindelijk heb gekocht?
Dat geeft hoop
In november bezocht ik de theatervoorstelling Sintgelok van Tryater. Sint Piter speelde daar ook een rol in. Die twee samen, dat ik dat nog mag meemaken. Dat geeft hoop. Sinterklaas moest vroeger eens het lef hebben om het naambordje van Grou te passeren, dan kwam er een opstand. Ik ben opgegroeid in de tijd dat het traditie was dat wanneer Sinterklaas op 6 december naar Spanje vertrok, het de beurt was aan winkeliers en tuincentra om hun zaak te transformeren naar de kerstsfeer. Maar dat was vroeger. Nu is half oktober alles al uitgestald. Ik heb meteen ingekocht wat ik wilde hebben. Voor mij geen last minute drukte voor de kerstdagen.
WK in de winter
Ook zo leuk, een WK voetbal in de winter! We ruilen de oranjebitter met ijs in voor warme chocolademelk met berenburg en kruipen onder een lekkere dikke oranje plaid op de bank. Ik heb toch zulke leuke oranje oorwarmers gekocht voor de hond en ook nog een oranje jasje. Ik kon het niet laten. En het scheelt weer import uit Qatar. Om de sfeer niet te verpesten probeer ik even te vergeten dat in de zandbak waar onze jongens spelen de airco’s staan te loeien om het hoofd koel te houden. Wel goed nieuws is dat er bij een WK in november veel minder vlees op de barbecue belandt.
We houden het oranjegevoel nog lekker even vast, want we staan in de kwartfinale én prinses Amalia is vandaag, 7 december, jarig. Al valt er voor haar niet veel te vieren. Hopelijk kan ze snel haar studentenleven weer oppakken.
Terug naar de natuur
Herinnert u zich nog dat bisschop Muskens begrip toonde voor een arme die een brood zou stelen? “De katholieke moraal heeft altijd al duidelijk gemaakt dat als je zo arm bent dat je niet meer kunt leven, je een brood mag weghalen uit de winkel.” In Harlingen werd daar in de zomer al gehoor aan gegeven. Uit het openbaar groen werden bloemen geplukt om bloemstukjes van te maken. En in de herfst wordt zowat overal in het land de hele voedselvoorraad van het bos meegenomen. Kastanjes, paddenstoelen en mos zijn zeer populair. Het zal me benieuwen hoeveel mensen dit jaar een kerstboom uit het bos ‘halen’. Het wordt iets te letterlijk genomen dat we terug moeten naar de natuur. Daarom heb ik besloten om mijn sparrenboom dit jaar in het bos te laten staan. Een kerststal lijkt me een mooi alternatief. Kindeke Jezus in een sobere stal. Terug naar hoe het begon, zonder egocentrische overvloed. Met uitzondering van het goud, maar dat had toen een andere betekenis. Ik hoop dat de asielzoekers met Kerstmis ook een plaats in de herberg krijgen en allen tezamen komen. Ik ga heel hard ‘Vrede op aarde’ zingen, in de hoop dat de oorlog stopt.
Ouderwetse borstrok
Het kerstdiner wordt een dingetje ben ik bang. Met de verwarming op 19 graden zie ik mezelf als superkoukleum niet in een little black dress aan de dis zitten. Daarnaast denk ik dat mijn jurk van vorig jaar niet meer past, gezien mijn keuze in de Peppernuts store en al die lekkere hapjes en bekers chocolademelk tijdens de voetbalwedstrijden. De ouderwetse borstrok komt eerder in me op en die past vast niet onder de jurk. Maar ik ben niet voor één gat te vangen. Dan maar een lekkere oversized hoody eroverheen, die meteen het contourprobleem oplost. Een verfijnd culinair gerecht hoeft dan ook niet bij deze outfit, ik denk eerder aan een stamppot. Eh…moet ik de boeren steunen en er spekjes en rookworst door doen of voor vegan kiezen vanwege het klimaat? Ik weet even niet wat nu het beste is. Maar ach, als dat mijn enige probleem is.
Een stamppot kan nauwelijks mislukken, dus verdere kookstress heb ik niet.
We knallen het jaar uit
En dan nog het vuurwerk, ook zo’n geweldige traditie. Er wordt gezellig het hele jaar door vuurwerk afgeschoten. In stadions, bij acties en in onze buurt zijn regelmatig losse knallen te horen. Vooral die illegale vuurwerkbommen in de afvoerput: succes verzekerd. We hebben sinds een tijdje weer een hond in huis. Nieteens uit een oorlogsgebied, maar het arme dier trilt bij iedere knal die hij hoort. Gelukkig heb ik de oranjeoorwarmers nog liggen! En zo kunnen we er vast aan wennen, mocht de huidige oorlog in Oost- Europa toch uit de hand lopen.
Goede voornemens
Voor mij persoonlijk was 2022 een prima jaar. Mijn goede voornemen voor 2023? Gewoon doorgaan: adem in, adem uit. Iedere ochtend als ik opsta, neem ik me voor om de wereld met een positieve kijk en de nodige humor tegemoet te treden. Het lost de problemen niet op, maar maakt alle zware dingen een beetje lichter.
