Bij het begrip wonen denk ik aan dingen als warmte, knusheid, een inloopkast (tja ik ben een vrouw), woonplezier, een tuin en een veranda, familie, vrienden en feestjes. Maar ik denk vooral ook aan een veilige thuishaven. Een huis is zoveel meer dan wat muren en een dak; het is een plek waar je je thuis voelt.
We gaan allemaal door verschillende fases in het leven en elke fase bepaalt in welke omgeving we wonen en leven en voor hoe lang. Dat was altijd een vanzelfsprekend en meestal ook een vloeiend proces. Je kwam vanzelf terecht waar je hoorde te zijn. Maar wonen is voor een deel van de bevolking een hoofdpijndossier geworden. Het zoeken naar een fijne plek kan lang duren en het pad heeft vele hobbels. Sommige mensen zijn al jaren een strijd aan het leveren om een fatsoenlijke en betaalbare woning te bemachtigen. Door de krapte op de woningmarkt krijgen we stress, staan we elkaar naar het leven en vinden we het optreden van onze overheid slap.
Velen zijn de wanhoop inmiddels nabij. De krapte dwingt ons om innovatief te zijn, maar ondanks de vele creatieve oplossingen hebben we nog een lange weg te gaan. Tegenwoordig associëren we wonen dan ook vaak met schulden, overbieden en overleven. Het vergt geduld, het is soms om moedeloos van te worden en het is begrijpelijk dat je je gaat afvragen: Waar in Holland staat mijn huis?
Maar houd moed, want het is aan ons om licht te schijnen daar waar het donker is. Hindoestanen hebben daar een passend feest voor. Het religieuze Hindoestaanse feest Diwali, beter bekend als het lichtjesfeest. Op deze dag eren wij Lakshmi, de godin van licht, geluk, voorspoed en wijsheid. Het licht wint van de duisternis, het goede over het kwade en de waarheid boven de leugen.
Een paar dagen van tevoren zijn we druk bezig met de voorbereidingen. Een grondige schoonmaak in en rondom het huis, we bidden gezamenlijk in dankbaarheid, we eten vegetarisch en wensen elkaar Subh Diwali. We omringen ons huis met diya’s (olielampen) en godin Lakshmi zegent ons huis. Ieders huis is iemands tempel en nu nog meer dan voorheen is eigen haard goud waard. ■
